سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]
کل بازدیدها:----6016---
بازدید امروز: ----17-----
بازدید دیروز: ----0-----
اسراء

 

  • راهکارهای عملی برای دیدار امام زمان!
    • نویسنده: بهار
    پنج شنبه 88/3/21 ساعت 12:49 عصر

    اگر چه قابل انکار نیست که راههایى براى دیدن امام زمان، علیه‏السلام، وجود دارد، اما باید دانست که دیدار آن بزرگوار، آن هم در دوران غیبت، یک اصل اساسى و ضرورى نیست. در زمان ظهور پیامبر، صلى‏الله‏علیه‏وآله، و حضور امامان بزرگوار، علیهم‏السلام، نیز بسیارى از پیروان صادق و شیعیان راستین بودند که حتى براى یک بار هم توفیق دیدار نیافتند.

    آنچه در دوران غیبت، اصل اساسى و وظیفه شیعیان به شمار مى‏رود، انتظار صادقانه و کسب آمادگیهاى لازم براى یارى رساندن به امام زمان، علیه‏السلام، و همراهى با او در احیاى ارزشهاى اسلام و قرآن است.

    کسى که همواره در حالت انتظار به سر مى‏برند و با اصلاح خویش، نسبت‏به پیروى و اطاعت از مولاى غایب خود اصرار مى‏ورزد، اگرچه بظاهر امام زمان، علیه‏السلام، را نبیند، ولى همواره خود را در محضر او، و وجود گرامى او را در کنار خویش احساس مى‏کند.

    در روایت آمده است که: «هرکس در انتظار قائم، علیه‏السلام، به سر برد، همچون کسى است که در خیمه امام زمان، علیه‏السلام، و در خدمت او باشد»

    به گونه‏اى دیگر مى‏توان گفت: اگر مقصود ما از دیدار امام زمان، علیه‏السلام، فقط دیدن چهره او باشد، بدون اینکه از معنویات حضور شریفش بهره‏اى برگیریم و با مدد تعالیم او به مقام قرب و اطاعت‏خدا نزدیکتر شویم، این خود یک خسارت بزرگ است.

    و اگر مقصود ما آشناتر شدن دلمان با نور محبت و ولایت او و شدت یافتن عزیمت و تلاشمان براى اطاعت و فرمانپذیرى از خداست، این خود بدون دیدار آن حضرت نیز حاصل مى‏آید.

    باید دانست که دیدار آن بزرگوار، در دوران غیبت، یک اصل اساسى و ضرورى نیست

    کسى که با نقش امام زمان، علیه‏اسلام، در شریعت آشناست و فرمایشها و دستورات آن بزرگوار را مى‏شناسد و به آنها عمل مى‏کند، بدون تردید مورد عنایت آن مولاى موعود است و چه بسا در فرصتى پیش‏بینى نشده توفیق دیدن و شناختن او را نیز پیدا کند.

    اما کسى که بدون توجه به حقوق امام زمان، علیه‏السلام، و بدون رعایت تکلیف خود نسبت‏به او، همواره فقط در جستجوى دیدن امام زمان، علیه‏السلام، است، اگرچه آن حضرت را ببیند، از این جستجو و دیدار بهره‏اى بایسته نخواهد برد.

    البته همواره شیفتگانى سوخته‏دل و عاشقى پاکباخته بودند و هستند که پس از طى مراحل عالى معرفت و اطاعت از مولا، و به دنبال مبارزه‏هاى طولانى با نفس و پشت پا زدن به جلوه‏هاى رنگارنگ و دلفریب دنیا، دم از اشتیاق جانکاه و شوق هستى سوز خود نسبت‏به دیدار آن حجت الهى زده و مى‏زنند.

    در آن مرحله، خود این عشق و اشتیاق راهگشاست، و آن محبوب حقیقى، خود راه دیدار را نشان مى‏دهد، و به وعده‏گاه وصال دعوت مى‏فرماید. زیرا مسلم است که محبت و شوق آن بزرگوار نسبت‏به آنان، شدیدتر و فراوانتر از محبت و شوق آنان نسبت‏به اوست.

    با این همه باز هم پذیرفتنى است که مردم عادى نیز در پى کسب فضیلتى یا به منظور برآورده شدن حاجتى، انگیزه دیدار آن پیشواى عالمیان را داشته باشند. در این زمینه:

    × تصمیم صادقانه بر ترک گناه یا گناهانى خاص،

    × پیمان انجام همیشگى کارى استحبابى همچون نماز اول وقت،

    × استمرار بر نماز شب، زیارت عاشورا، زیارت جامعه،

    × زیاد صلوات فرستادن و دعا براى تعجیل فرج نمودن،

    × تداوم هر روزه دعاى عهد و دعاى فرج،

    × مقید بودن به دعاى ندبه و زیارتهایى خاص همچون زیارت «آل یس‏»،

    × دوره کردن قرآن کریم و حج‏بیت‏الله‏الحرام به نیابت از آن حضرت،

    × رفتن به زیارت معصومین، و مساجدى چون سهله و جمکران و انجام اعمال آن طى 40هفته،

    × خواندن آیات و روایاتى ویژه پس از هر نماز.

    راههاى تجربه شده و وسایلى مورد اطمینان هستند که در فرمایشهاى خود امام زمان، علیه‏السلام، یا امامان دیگر، علیهم‏السلام، مورد تصریح قرار گرفته، یا از بررسى تشرفات برخى صالحین قابل استنتاج مى‏باشد.

     هرکه در انتظار قائم باشد همچون کسى است که در خیمه ایشان و در خدمت او باشد

    در طلب دیدار امام زمان، علیه‏السلام، شایسته است‏به نکاتى چند توجه شود:

    1. اعتماد به عنایت الهى.

    2. ترک انگیزه‏هاى مادى و دنیاگرایانه.

    3. پرهیز از افراط و تفریط و اقداماتى که ضرر قطعى براى روان و بدن دارد.

    4. پرهیز از عزلت و کناره‏گزینى و بى‏توجهى به مسؤولیتهاى اجتماعى.

    5. اجتناب از تماس گرفتن با افرادى که در لباسهاى گوناگون، این ابزار

    مقدس را دستمایه اهداف دنیایى و مقاصد ناصواب خویش قرار داده‏اند.

    6. ناامید نشدن از تاخیر فیض دیدار به خاطر مصلحتهایى خاص.

    7. عدم نگرانى از برآورده نشدن حاجتى که ممکن است در علم الهى امام، به ضرر انسان باشد.

    8. مراقبت نسبت‏به نادیده گرفته نشدن کامل اسباب و علل عادى،

    و خارج نشدن زندگى انسان از مسیر دیانت و عرف دینداران.

    9. تلاش براى ایجاد قابلیت و شایستگى لازم در جهت استمرار عنایت و فیض دیدار.

    10. همت والا داشتن و ارزش شایسته نهادن به نعمت جستجو و دیدار، در راستاى

    بهره‏گیرى معنوى و الهى و اکتفا نکردن به حاجتهاى مادى و بهره‏هاى زودگذر.

     

    اللهم ارنى الطلعة الرشیدة والغرة الحمیدة واکحل ناظرى بنظرة منى الیه

    معاونت فرهنگى مسجد مقدس جمکران

    تنظیم برای تبیان: گروه دین و اندیشه – حسین عسگری
        نظرات دیگران ( )

  • لیست کل یادداشت های این وبلاگ

    • امام رضا علیه السلام
    اعمال ثوابی که خدا نمی پذیرد!
    راهکارهای عملی برای دیدار امام زمان!
    صلوات
    آیینه
    [عناوین آرشیوشده]
  •  RSS 
    •
  • خانه

  • ارتباط با من
  • درباره من

  • پارسی بلاگ
  • درباره من

    •
    اسراء
    بهار
  • لوگوی وبلاگ

    •
    اسراء
  • مطالب بایگانی شده

    •
    فروردین 1388
  • اوقات شرعی

    •
  • اشتراک در وبلاگ

    •